Ned Kelly

 

Op zeventienjarige leeftijd begon mijn “carrière” in de horeca. Allereerst op de maandelijkse soosavond van het Maartenscollege te Voorburg alwaar je voor 25 cent een biertje kon kopen waarna je na afloop in gestrekte draf richting café Piet Stoop op het Oosteinde vertrok alwaar je voor je laatste zakgeld nog 1 biertje kon kopen. Daarna zwalkend op de fiets naar huis (Mariahoeve) . Snel rechtsaf mijn kamertje in zodat pappa en mamma niet doorhadden dat ik met mijn 5 gulden zakgeld hele andere dingen deed dan broodjes en koeken kopen in de schoolkantine.

 

Op een van die avonden kwam ik op weg richting Piet Stoop langs het jongerencentrum O16 en dit honk werd algauw mijn 2^e huiskamer. Veel goede bands hier gezien. Herman Brood, Wild Honey, Gruppo Sportivo, de Bintangs. Ondertussen was ik ook mijn muzikale carrière begonnen in de schoolband. Omdat in die tijd Supertramp populair was noemde we de band Superramp. Toen al speelden we vette Rock & Roll en er was een felle tweestrijd gaande om de titel meest populaire bandje bij de meisje met het punkbandje de Brommerz. Laten we het houden op een gelijkspel.

 

Algauw bleek het bandje niet zo’n ramp te zijn en werd de naam met de komst van een nieuwe drummer veranderd in Scorny & the Scandals. We spreken over het jaar 1979.

Via via werden we gevraagd voor een optreden in de Paap en daarna was het hek van de dam.

 

Heel Nederland werd wekelijks onveilig gemaakt en op een mooie zondagmiddag werden we gevraagd in de Ned Kelly. We waren al behoorlijk wat gewend maar ik werd toch wel even gewaarschuwd voor het aanwezige publiek. Dronken Engelsen, losgeslagen vrouwen  en Motorvolk. Stel je voor: je komt als jong muzikantje op zondagmiddag een duister rokerig

café binnen. Om 14.00 uur is het grootste gedeelte van de aanwezigen al geheel lam. De eigenaar, Ton, vraagt  je allervriendelijkst “wat mot je”. “we komen spelen mijnheer” “zet je spullen maar op in de hoek” “straks is er soep”. Een engelse “dame”steekt haar hand in mijn jeans “just checking”. Zeker een oud Engels gebruik. Al gelijk bij de eerste tonen van Chuck Berry’s  “Carol” gaat het dak eraf. Yeah Yeah.  Fucking great. Tijdens de 2^e set voel ik me wat draaierig worden van de hashdamp die in de bomvolle tent te snijden is.  In de pauze tussen set 2 en 3 brengt Ton een grote dampende ketel binnen. “Soup” handig dat hij dat er even bij zegt. De aanwezigen vallen uitgehongerd  aan. Een aardige Engelsman zegt “here mate, soup” mij het duister goedje aanreikend. Ik moffel het bakje onder de tafel.

Gedurende set 3 zijn de dames helemaal niet meer te houden. Daar ze in Ned Kelly heel anders Engels speken dan ik geleerd had op school ontgaat mij hier en daar een en ander maar de lichaamstaal  en het oude Engelse gebruik verklaart veel van hun intenties.

 

De week daarna ging ik terug en ben er jaren niet meer weg geweest . Zelfs mijn post werd afgeleverd in Ned Kelly. Soms heb je zo’n café waar je je helemaal thuis voelt. Legio anekdotes zijn te vertellen. Ik noem er enkele: De witte hond van Aad die zijn kop in de ketel tomatensoep stopt, barvrouw Janneke (1.90 m en 2 veertjes licht) die spontaan ruggelings Ed’s drumstel komt binnenzeilen, mijn legendarische tafelvoetbalwedstrijden met Huub Blues (onverslaanbaar waren we), ons optreden op de afterparty na het Rolling Stones concert op het malieveld waarbij het gerucht ging dat Keith Richards zou meespelen. (gevolg 250 man die zich de Ned Kelly proberen binnen te proppen), het “heerlijke” doodzwijgen van barvrouw Cassandra als je iets niet goed had gedaan, Een iets te enthousiaste Dave Bates die dansend op een barkruk al vallend als zijn botten breekt die te breken vallen . En vooral heel veel plezier !      

 

In de loop van de afgelopen, bijna 30 jaar, heb ik met the Scandals en met The Nightcaps ontelbare optredens in Ned Kelly verzorgd en altijd met succes.

 

Nu was ik afgelopen zaterdag, na enkele jaren niet in Ned Kelly te hebben gespeeld weer terug op het oude nest met de Gave Gasten en wederom werd het een superavond. Het leek er wel op dat ik niet weg was geweest. Binnenkort komen we er op zeker weer terug.  Zorg dat je er dan bij bent !  Ned Kelly Such is Life