Antwerpen

Mijn eigen Schabolleke besloot dat het tijd werd dat ik op muzikaal gebied wat moest worden bijgespijkerd. Mocht ik al mee naar Green Day in Ahoy, nu was het tijd voor Muse in Antwerpen. Besloten werd dat we met de trein zouden gaan en zouden overnachten ter plaatse. Anderhalf uur in de trein en je zit in Antwerpen; geen afstanden dus. Gelijk naast het Centraal Station van Antwerpen vind je de Antwerp Zoo en daar wij toch genoeg tijd hadden tot aanvang van het concert is een bezoek aan een zoo altijd leuk. De buitenkant van de zoo laat zien dat deze wel een opknapbeurtje kan gebruiken, maar gelukkig is het eerste wat wij tegenkomen binnen de hekken de Belgische frietenkraam geposteerd direct achter de ingang. Gelijk maar even een grote zak frieten met majo bestellen want dat reizen maakt toch hongerig.

De aanwezige dieren houden duidelijk siësta behalve de bavianen en met name het dominante mannetje. Binnen 10 minuten zien wij hem minimaal 6 gewillige dames nemen. Mijns inziens een nieuw record.

Een wat oudere dame laat spontaan haar patatje met majo vallen. Grote klodders tegen de glazen afrastering. "Nu zitten de klodders zowel aan de buiten- als de binnenkant" merk ik bijdehand op. Een kleuter brengt zijn ouders in verlegenheid door te vragen "want doen die aapjes nu pappa ?" Haastig lopen ze de andere kant op. Wij perverselingen blijven nog even kijken, wellicht steek je er toch nog iets van op. Via de neusberen en de pelikanen komen we bij de bokken. Ook hier wordt flink aan het nageslacht gewerkt. Ik ga mij toch afvragen wat ze hier in het voer stoppen. Even later bij de sprinkhanen hetzelfde laken een pak. Halverwege de route, bij de olifanten, wordt het mij duidelijk. Op een bord staat " ZOO Antwerpen werkt mee aan het Europees Fokprogramma" Gelukkig dat die beesten dat ook weten! Tegen het einde van de route komen we langs een winkeltje waar ik een leuk T-shirtje scoor met de tekst "ik zit in het Europees fokprogramma"; wie weet helpt het.

Buiten de Zoo zegt Schabolleke: "zullen we even winkels kijken". Waarop ik opper "misschien is handiger dat we eerst even inchecken in het hotel", trots wijzend op mijn nieuw gekochte T-shirt. Het hotel, op loopafstand van het Centraal Station, ziet er veelbelovend uit en onze hotelkamer is in perfecte staat. Boven het bed hangt een poster met daarop de tekst "U slaapt op een cocomatras" Dat zullen we maar eens even uitproberen! 10 minuten later (een nieuw record) vraagt Schabolleke: "zullen we even winkels kijken"? Ja nu kom ik er niet meer onder uit. Overal mannen met lange jassen, hoeden, baarden en pijpenkrullen. Ik waan mij bij de klaagmuur. "ja dat zijn Joden" zegt Schabolleke "die zitten in de diamanthandel, dit is de diamantenbuurt". Slimme meid die Schabolleke, een hotel boeken met een cocomatras in de diamantenbuurt. Dat gaat me geld kosten. De juwelen schitteren je tegemoet. De een nog groter en duurder dan de andere. Dat het ook hier crisis is merk je wel aan de reclameborden "Discount 50 tot 70 % Korting", maar ja 30 % van 6.350,- euro blijft een hoop geld. Ik loop snel nog even wat verder en we komen in een soort Spuistraat met allerlei grote warenhuizen. Het is maandagmiddag maar barstens druk. Wel heel gezellig. Aan het einde van de winkelstraat een plein met allerlei terrassen met buitenverwarming, een beetje zoals bij ons op de Grote Markt. Tijd voor een Belgisch Biertje. Ik bestel een Bolleke en Schabolleke haakt um erin met een Tripel. Een paar Belgische rakkers verder wordt het toch tijd voor een echte Belgische maaltijd. Mosselen dus! Nu heb ik het dus niet zo op mosselen dus ga ik op zeker en bestel een mixed grill, kan weinig aan fout. Een uitstekende keus! De mosselen schijnen ook goed te bevallen want bijna geheel het pannetje gaat op. Een en ander natuurlijk vergezeld door enkele Belgische Bollekes. Het wordt tijd om richting Sportpaleis Antwerpen te gaan en dat kan in Antwerpen eenvoudig vanuit het centrum met een metro die stopt voor de deur van het sportpaleis. Een gezellige buurt die omgeving van het Sportpaleis. Allemaal cafés, frietkramen en kramen met Belgische wafels. Even wat anders dan de omgeving van ons eigen sportpaleis Ahoy waar je 's avonds niet dood gevonden wilt worden. Je ligt er waarschijnlijk al 3 weken zonder dat iemand het weet of wil weten. We zijn nog iets te vroeg dus maar even zo'n Grand Café in. Het is afgeladen en uiteraard kunnen we op grote videoschermen een live concert van Muse volgen. Er wordt luidkeels meegezongen . De stemming zit er al goed in. Erg druk is het wel dus stelt Schabolleke, die al eerder bij het Sportpaleis is geweest, voor even verder te lopen naar een echt oud Belgisch café. Ook hier is het barstens druk. De hele familie van de eigenaar is gemobiliseerd om mee te helpen in de bediening. Achter de toog tante Sidonia en Lambik, in de bediening Suske en Wiske en bij de deur Jerommeke. Het hele stel is compleet. De Kroegbaas, 72 jaar en schijndood, is gebombardeerd tot diskjockey en draait uiteraard........Muse. De goede man zal voor deze avond nooit van de band gehoord hebben. "Hé Schabolleke ben je er weer" roept Tante Sidonia "wat willen jullie drinken"

"Doe maar 2 bollekes Tante Sidonia" een groot aantal wachtende klanten verbaasd achter ons latend. Dat praatje en dat fooitje van het vorige bezoek doen toch wonderen. Als ons bolleke bijna op is vraagt de in de zaak rondlopende Suske zelfs "willen jullie een nieuwe ?" Kijk, dat gaat lekker. Je weet immers niet of je tijdens het concert nog wel iets kunt bestellen. Het wordt tijd om naar het concert te gaan en ondanks de lange rijen verloopt de entree vrij vlot. Hier geen moeilijke fouilleeracties. Een stuk relaxter. Wij hebben zitplaatsen op de 1e ring vlak bij het podium en..........direct achter de ondergelegen biertap van de arena. Even proberen of ze ook aan de tribune serveren. Ook al geen probleem en gewoon contant 2 eurootjes afreken voor een vaasje. Wij zitten goed. Na een matig voorprogramma.....: MUSE. Een spectaculair begin met 3 op en neergaande zuilen waarop de bandleden verschijnen. Laserkanonnen, een gigantische videowall en een dijk van een geluid. Bij de eerste tonen gaat de complete tent geheel uit de Belgische wafel. Daar gaat m'n zitplaats. De gehele tribune springt en masse op. Voorzichtig doe ik net of ik de muziek ook goed ken. Schabolleke schreeuwt de longen uit het lijf en doet een soort van traditionele Afrikaanse dans. Haar voorbeeld wordt gevolgd door geheel ons vak. Ik probeer mee te doen maar ben bang dat ik bij mijn enkels af zal breken. Tactisch probeer ik hier onderuit te komen door nog een biertje te bestellen. Geen probleem, zelfs de in het duister, door mij toegestoken pegulanten worden niet geteld. Het bestelde biertje wordt in dank aanvaard en vrijwaart mij voorlopig van dansen. Wel een lekker bandje dat Muse. Veel meer rock dan ik had verwacht. 2 uur lang gaan de band en het aanwezige publiek geheel los maar dan is ook deze ervaring voorbij.

Tijd voor een afzakkertje in het oud Belgische café. Nog steeds dezelfde personeelsbezetting en het bolleke is dus snel besteld. Meerdere concertbezoekers hebben voor een afzakkertje gekozen en de tappen maken overuren. De oude baas draait nog steeds Muse. "Bent ge ook naar Moes geweest" "ja met Schabolleke" " Oh ge lijkt mij toch meer een Elvisfan" wijzend op m'n kuif "ja ik ben een oude rock & rollfan" De oude baas fleurt helemaal op en als het CD'tje van Muse is afgelopen trekt hij vrolijk een alle 13 dood LP uit de kast. Now we're talking. Hound Dog schalt uit de speakers en ik zie minimaal een dozijn met hun zoon of dochter meegereisde ouders opveren. Er wordt massaal meegezongen door deze oudere jongeren.

Na een niet nader te omschrijven hoeveelheid bollekes op naar de metro. Het is nog steeds druk maar er zijn extra treinen ingezet. We stappen 2 minuten lopen van ons hotel uit. We slapen als een roos op dat cocomatras.

Bij de overnachting zit ook een ontbijtje inbegrepen en dat allemaal voor slechts 51 euro. Ik had het wekkertje om 10.00 uur gezet want je kon tot 11.00 ontbijten. Lekker ontbijtje wel. Ik ga er voor met de bacon en eggs, want we willen nog van alles gaan bekijken in Antwerpen en dan past een stevig ontbijt. Schabolleke, fan van kunst en antiek, heeft een hele route uitgestippeld door de antiekwijk van Antwerpen. Winkels zat, een beetje jammer dat ze allemaal pas om 15.00 uur opengaan of op dinsdag gesloten zijn. Ja dan maar even een cafeetje in. Het is nog een beetje vroeg voor een bolleke dus maar een koffie en een warme chocomel met slagroom. Een lekkere Belgische wafel met slagroom maakt het compleet. Het valt mij op dat het hier, op een doordeweekse dinsdag om 12.00 uur, toch al behoorlijk druk is. De consumpties smaken uitstekend.

Geen antiek, dan maar geveltjes kijken en even langs de Schelde lopen. "hé, de misdienaar" roept Schabolleke. Nee hè, niet een kerk in denk ik. Maar de misdienaar blijkt een café te zijn (ik had het kunnen weten) waar allemaal heiligenbeelden in de zaak staan. "kom dit is leuk, even binnen kijken" . Mooie zaak, maar even de kaart bekijken. "Wil je wat eten ?" "kijk ze hebben ook een biermenu" 4 bijzonder biertjes met hapjes erbij. "Ober mag ik 2 biermenu's" Schabolleke heeft nu echt de smaak te pakken van het Bourgondische Belgische leven. "We beginnen rustig aan en bouwen langzaam op" zegt de vrolijke ober na de single volgen de dubbel, tripel en zelfs een 4 maal gisting van 12 %. Ze smaken uitstekend. Buiten regent het pijpenstelen, dus nog maar even blijven hangen. "Doet u mij nog maar zo'n tripel", "ik wil een Kwak" zegt Schabolleke. Gelukkig is de ober al een tijd niet in de Antwerp Zoo geweest.

Een gezelschap Duitsers aan de naast gelegen tafel bestelt 4 grossen bier. De ober, met gevoel voor geschiedenis, komt even later terug met "hier kommen die grossen kanonen"

Gezellig café! "Shit het is al 5 uur en we moeten nog Belgische bonbons kopen" roep ik. "Dan moeten we straks linksaf" weet Schabolleke.

Overal winkels met torenhoge stapels van echte handgemaakte Belgische bonbons.

Ik als fan van deze lekkernij kan de verleiding niet weerstaan . "Welke wille gij hebben monsieur?" "Melk met zachte vulling" zeg ik, "welke heeft u zoal ?" De madam legt mij geduldig alle varianten uit. "Zou ik die met witte room niet even kunnen proeven ?" probeer ik quasi nonchalant. "Hahaha Ge lijkt Kees van Kooten wel". Jammer ook hier is de Hollandse cultuur doorgedrongen. Ik scoor toch al gauw een pondje wat mij 16 euro kost. Niet goedkoop maar wel erg lekker.

Op de weg naar het station hebben we elk al 3 grote jongens achter de kiezen. In de wachtruimte van het station volgt de rest ! Heeeeeerlijk en een pondje is niks!

Antwerpen bevalt mij wel en in anderhalf uur ben je er. Mij zien ze hier wel terug