Kom je op een donderdagavond ineens met een gigantisch verband om je kop het Lokaal in. Ja dat vraagt om enige uitleg. Sinds geruime tijd had ik zo'n plekje op mijn voorhoofd. op een gegeven moment gaat dat jeuken, dan ga je krabbelen en voor dat je het weet gaat het zweren en gaat het niet meer over. Dan duurt het een tijdje voordat je naar de dokter gaat maar als ja dan eenmaal de angst hebt overwonnen gaat het snel.

Je komt dan in een luxe kliniek, ze snijden een stukje uit je hoofd, zetten het op kweek en als het dan geen varken is geworden krijg je zes weken later de uitslag. "Goedemorgen Meneer Bogaard uw heeft een basaalcelcarcinoom met spriet vormige vertakkingen" "Pardon" "oh sorry huidkanker maar het is goed te genezen". Een week later zit je, samen met vriedin voor support, bij de spastisch chirurg."Goedemorgen" "oh ik zie het al mevrouwtje gaat helemaal goed komen" "Pardon" "oh sorry waar zit het plekje mijnheer" "Oh dat is een ABCtje. Ik snij het eruit, haal een stukje uit de lies voor transplantatie en u kunt dezelfde dag naar huis" lijkt allemaal simpel maar wat als ze dossiers door elkaar halen en je hebt ineens een spraakgeprek als Jerney of een voorgevel als Kim. Of ze vergissen zich met dat stukje uit de lies voordat je het weet groeit er een lulletje op je voorhoofd en hangen de ballen voor je ogen. Maar gelukkig het lijkt allemaal te zijn gelukt. Volgende week mag het verband eraf dan weet ik het zeker.....