Ik hou niet van Blues. Als je regelmatig in de horeca komt en dan met name in plaatsen als Lokaal Vredebreuk wordt al gauw de conclusie getrokken dat je een bluesfan bent. Zeker als je dan ook nog je kop laat zien op Zuiderparkblues, Ospel, Bluesroute te Zoetermeer en erger ook nog dat je een tijdje allerlei bluesbandjes hebt gepromoot. Wekelijks krijg ik nog meerdere e-mails, demo’s en ander promotiemateriaal van allerlei bluesbands van All over the World. Bands uit Canada, USA, Brazilië, Australië, geheel Europa en laatst nog Japan. Allemaal met dezelfde vraag "kunnen we in Nederland optreden". Op de een of andere manier schijnt Nederland het Walhalla voor de buitenlandse bluesacts te zijn waarbij men zich waarschijnlijk niet realiseert dat Nederland slechts een speldenknop op de aardkloot is of wellicht denken ze wel dat Nederland geheel Europa omvat. Uiteraard kan IK niets voor deze bands betekenen. Soms stuur ik ze door naar Jan Pet of Rob Koning van King Bee maar het merendeel heeft een dusdanig niveau dat ze gelijk de prullenbak ingaan. Leuk is wel dat ik soms een band tegenkom bij een of ander bluesfestival waar de organisatie gevallen is voor het feit dat de band uit het buitenland komt . Voor de kwaliteit kan het niet geweest zijn want er zijn genoeg Nederlandse acts die veel beter zijn . Jullie merken het al: ik hou helemaal niet van blues. Waar ik wel van hou is Rhythm & Blues (Fab. Thunderbirds, Feelgood, Thorogood) , Rock & Roll en Sixties. Helaas zien we deze muziekstijlen veel te weinig op de Haagsche Podia. Voor een beetje R&R band moet je al gauw naar Amsterdam en/of Eindhoven en dan zie je 9 van de 10 keer een Rockabilly Band. Het is armoe voor de Rockers onder ons. Gelukkig speel ikzelf in een Rock & Roll band zodat ik toch nog mijn wekelijkse portie R & R binnen krijg. Gelukkig zijn al die bluesfans wel hele gezellige mensen en je kunt er lekker een biertje mee drinken (maar van bier houdt ik eigenlijk ook niet. Geef mij maar Bourbon/Coke maar dat is net iets te duur in de horeca. Zeker in mijn tempo) Over mijn bandje The Scandals gesproken. Krijg ik een mailtje van een fan met daarin " Top dat jullie binnenkort in het Paard spelen". Ik gelijk Cary gebeld "heb jij een optreden in het Paard geregeld ?" "Ik ? nou nee". Blijkt er opeens een vaag technopunk bandje uit Duitsland te bestaan met dezelfde naam. Het moet niet gekker worden. Overigens duikt er in het Noorden des lands ook ineens een The Scandals op die voorheen the Watergate Scandals heette. Probeert men hier op onze populariteit mee te surfen ? Je zou er bijna de blues van krijgen ! Waar ik niet de blues van kreeg was ons optreden op het malieveld. Onwijs gaaf om op de zelfde plek te staan als mijn idolen the Rolling Stones. Oké er waren iets minder mensen maar het was zeker zo gezellig. Leuk ook met die lichten en geluiden van de kermis op de achtergrond maar wij waren desondanks goed te horen. Mij vriendin kwam aan op het Centraal Station en hoorde daar ons al spelen. Onze Trix heeft vast mee kunnen genieten. Weer een hoogtepuntje dat we kunnen toevoegen aan de erelijst. Op de terugweg naar huis nog maar eens een lekker R&R cd’tje in de auto gedraaid. "Riding along in my automobile. A pretty girl beside the wheel"